Als laatste.....

Zondagochtend en wat is het rustig in de eetzaal. Melissa had gisteren nog een wedstrijd, ging daarna bij het tweede en eerste kijken en had daarna nog een feestje, dus die hangt hier een beetje in een hoek van de bank en Mike en Remco zijn bij hun vriendinnen. Maakt het wel erg stil in huis. Maar heel eerlijk: ondanks mijn eigen bed en douche en verse broodjes mis ik al het lawaai en de drukte toch wel een beetje. Ik heb ook het idee dat ik heel de tijd een zoem hoor, maar wanneer ik er op let merk ik dat het de stilte is.

Verder is er weinig te melden na het verslag dat we vrijdagavond nog op de site hebben gezet. Het duurde lang voordat er werd geslapen, dat is in ieder geval een feit, maar uiteindelijk is iedereen toch nog een poosje in zijn of haar bed beland en zaten we op tijd aan het ontbijt. Daarna begon het grote afscheid nemen, want een aantal Utrechtenaren en Arnhemmers werd in Loon op Zand opgehaald om van daar richting huis te rijden en vijf anderen moesten al op pad om te gaan korfballen (en rekening houdend met het slaapgebrek deden ze dat net als het eerste en tweede later op de dag best aardig). Er waren cadeaus voor de leiding en chocola voor alle kids (hartstikke bedankt daarvoor) en Eric was er weer om alle grote spullen richting Sperwers te brengen (ook daarvoor natuurlijk weer onze dank). De bus was iets later dan de bedoeling was omdat er bij Waalwijk een fors ongeluk was gebeurd, maar redelijk op tijd reden we weg uit Loon op Zand.

Op het veld werden alle spullen rap uitgeladen (ook daarvoor onze dank) en kon iedereen richting huis of korfbalwedstrijd en zat Loon op Zand 2016 er weer op. Voelt niet alleen raar door de stilte, voelt ook raar omdat het het laatste kamp van Milco, Joshua, Caroline en Melissa was. Die zijn toch wel heel vaak meegeweest. Geldt het sterkste voor Melissa want die heeft vanaf haar vijfde tot en met haar zeventiende geen enkel paas- en zomerkamp gemist en een alleen door Sven te overtreffen record neergezet, maar ook de andere drie hebben wel heel veel korte nachten gemaakt. Een volgend kamp zal dus zeker anders zijn.

Met dat laatste komen we bij het belangrijkste. Bedankt voor het vertrouwen dat u allen in ons heeft. Elk jaar vinden wij het weer geweldig dat u uw kinderen een week aan ons toevertrouwt. Ondanks het feit dat we ze wel eens plagen en soms ook best lastige opdrachten uit laten voeren, proberen we zuinig op ze te zijn. En als allerlaatste: onze dank aan iedereen die op een of andere manier heeft bijgedragen aan deze week. Zonder alle steun en hulp die we krijgen (ook van de oudste kids die echt met van alles en nog wat helpen, maar die hebben daar tijdens het kamp al een dankjulliewelijstaart mee gescoord dus die hoeven we hier eigenlijk niet te noemen) zou het kamp ofwel niet te betalen zijn ofwel bestaan uit een week lang je eigen eten zoeken en dan ook nog je eigen spullen afwassen en dat lijkt ons toch een stuk minder leuk dan het nu is. Hopelijk dat we volgend jaar weer op u mogen rekenen.

Dennis, Robin, Hubert, Charlotte, Anthony, Carla, Mike, Marisca, Jerry, Petra, Jordy, Renate, Remco, Cynthia, Roy en Hans

Aankomst bus

Aankomst bus. Tik om een Glympse van mijn locatieTik om een Glympse van mijn locatie te krijgen: http://glympse.com/02B2-PE3T

Vrijdag Kerstfeest

Zaterdag 00:03en we gaan aan de slag met het laatste of een na laatste verslag. Guus Meeuwis en een mij onbekende zanger schallen met schouder aan schouder uit de speakers aan het einde van de bonte avond dus dat is een mooi moment de laatste hele dag nog eens te overdenken. Oh ja, voor ik het vergeet: naast me ligt de sleutel van de tv-kast van Angelique. Kwam ineens uit de portemonnee van Jordy dite dat erg grappig vond want nu konden ze thuis geen grotemensenfilms meer kijken. Maar het mysterie van de verdwenen sleutel is hiermee wel opgelost.

Gisterenavond was op zich wel lachen met het naar bed gaan. Als leiding gingen we ook een keer vroeg naar bed. Carla appt "alles is donker bij ons en alle meiden slapen". Even later Hubert "nog even tellen Carla" en hij appt er een foto achteraan van twee van de dames die bij Carla op de slaapzaal horen en toch echt bij Hubert en de oudere mannen zitten. Verder is er natuurlijk het gerucht dat Milco ergens bij de meiden ligt waarop een zoektocht naar Milcootje start, maar die ligt gewoon in zijn eigen bed en slaapt ook al. Het moet niet gekker worden want dat gaat niemand (en zeker zijn ouders niet) ooit geloven. Laatste grap zit bij een van de mannen van Dijkshoorn. Op de zaal van de oudste jongens worden de bedden en slapers geteld en dat klopt. Wat die slimme tellers van de leiding alleen even missen is dat een van die gasten op twee matrassen is gaan liggen en dat er dus toch echt een ontbreekt. Die wordt uiteraard wel gevonden, maar het is en truc die we de afgelopen 15 jaar niet meer hebben meegemaakt. Gaat de komende 10 jaar in ieder geval ook niet meer lukken.

Na een toch nog lange nacht staan we op vrijdag fris en fruitig op. Natuurlijk ontbijt en als leiding kijken we de eetzaal maar eens rond. Om met Theo Reitsma te spreken: het is toch wel een mooi stelletje.Natuurlijk is er wel eens wat in een week met weinig slaap en veel op elkaars lip zitten, maar vechtpartijen of echte ruzie hebben we weer niet gehad. Het mooie weer en daardoor veel buiten zijn speelt daar in mee, maar belangrijkste daarin zijn toch echt alle kids die mee zijn en die ons elk jaar de moed geven er weer een jaartje aan vast te plakken. Verder hebben de oudsten ons dit jaar weer geweldig geholpen. Begint normaal te worden.

Vrijdagochtendspelen we het Halloween-horrorspel (of zo, sorry dat ik de naam ben vergeten). Langs vijf enge figuren om daar een aantal vragen te beantwoorden. Als voorbeeld: welke actrice speelde Malificent in de gelijknamige film. Antwoord volgens Tobias: Julie Andrews. Even later komt hij weer bij zinnen en roept hij Angelina Jolie, maar het leed van het uitlachen is toch al geschied. Sorry voor hem, maar wanneer je geen verschil ziet tussen Julie Andrews en Angelina Jolie moet je toch echt naar de opticien...

Maar verder is Tobias wel super cool, dat moet ook even gezegd worden. U snapt dat Tobias deze laatste zin zelf heeft getikt, maar ja hij mag een beetje weerwoord geven (en dat van Julie Andrews klopt echt, maar dat is onze schuld want wij zeggen altijd "mik op een van de meiden die een paar jaar ouder is want daar zit iedereen achteraan en wanneer je die binnensleept ben je echt de man. Kennelijk vindt Tobias 70 jaar verschil ook een paar jaar ouder.... Frits staat nu ook mee te lezen en begint gelijk commentaar te leveren. Bij de meiden is hij dan wel populair maar bij mij even niet. En hij zeurt nu nog steeds dat ik een dubbel aanhalingsteken (nee zegt Frits, een dubbel haakje) heb geopend en niet heb afgesloten. Er begint er ook nog een te zeuren dat ik iets niet goed doe met een h in een woord, zal Thijs wel zijn. Of is het Tijs of Thijn of Tijn, ik kan het echt niet meer volgen. Gelukkig moeten zij nu naar binnen en kan ik weer even rustig doortikken.

Vanmiddag hebben we het douanespel gespeeld. Denk ik eindelijk lekker rustig te kunnen tikken, staan er ineens wat meisjes voor me die zeggen "we mochten toch overlopen naar de jongens?". En voor ik antwoord kan geven rennen er 15 meiden om me heen. Nou ja, het douanespel dus. Jongens tegen de meisjes, alleen mogen Joshua, Jelle en Lucas met de meiden meedoen. Om een of andere reden ontstaat er een discussie over wat je als man zou doen wanneer je een dag vrouw zou zijn en omgekeerd. Voor Lucas is het duidelijk "zelfmoord plegen want dan wordt er ineens van alles van je verwacht. Moet ik mijn haar gaan doen en dat heb ik de hele week nog niet gedaan." Voor Lisa is het ook duidelijk "staand wild gaan plassen". Is veel simpeler en breed gedragen want ook Dilayda, Caroline en Caitlin lijkt dat het beste wat een man kan doen. Toch wel een helder verschil tussen onze dames en heren qua opvatting over wat het voor- of nadeel van het andere geslacht is.

Tijdens het spel wordt er weer op leven en dood gespeeld. Caroline komt op een schoen en een sok het bos uitgerend, Corne is teleurgesteld dat hij bij het zoeken geen Porsche maar een paasei vindt, Eelco kleedt Imre uit (voor haar ouders: Eelco is 7 en nog niet toe aan een vaste relatie), Cyanna laat Samuel niet meer gaan, Eline van Toledo en Joshua maken de mooiste duiken wanneer ze struikelen, maar gelukkig mankeren ze helemaal niets. Oh ja, de meisjes winnen maar dat is eigenlijk het minst belangrijke. Het ging in ieder geval eerlijk en er werd best fanatiek gespeeld en datop vrijdagmiddag.

Terug bij het kamphuis begon de grote douche en omkleedshow. De Kerst komt eraan en dat moet gevierd met een kerstdiners en een kerstgala. Kijk vooral naar de foto's want zelf vinden we dat het aankleden van de eetzaal in combinatie met de outfits van de kids echt top is. Het eten is dat ook, want er wordt echt goed gegeten. Hans heeft zelfs een echte topaandeel want speciaal voor hem is er ook bloemkool gekookt. Eerder deze week had hij geen bloemkool omdat die op was en hij verheugt zich elk jaar op kamp vanwege de bloemkool die hij thuis niet mag eten omdat de andere vier bloemkool echt verschrikkelijk vinden stinken. Een keer per jaar bloemkool en dan is het op, was dus de hele avond huilen maar dat wordt vanavond ruimschoots goed gemaakt. Syb en Fons profiteren mee, maar ook voor degenen die geen bloemkool hebben is er meer dan genoeg.

Na het eten bonte avond. Eerst een aantal spelletjes en daarna muziek en dansen. Wat opvalt is het enthousiasme bij de spelletjes. Het is vrijdag en we zijn al een week op kamp, maar er wordt met het mes tussen de tanden gespeeld. Syb blijkt een prof in beerpong, dat belooft wat wanneer hij gaat studeren. Patrick is een ster in het maken van vierletterwoorden van de letters van "Loonse kerst", Lara Samuels weet alles van disneyfiguren, Indyra was een topper in kerststallen in een boom hangen, Joshua kan supersnel sudokoen en heeft grote broekzakken en Jacco is een ster in het uitbeelden van woorden. Geen wonder dat hun groep wint.

Na de spellen start de muziek en daarbij begon ik dus met tikken. Inmiddels zijn we twee uur verder (ik zit gezellig te ouwehoeren met een aantal 15 plussers), heb ik dus een heleboel overlopers gezien en is de eetzaal weer ontdaan van alle versieringen en wordt het stil. Wij van als leiding nog maar eens aan de thee en de week afsluiten, is beter dan morgen na een ochtend driftig poetsen.

Welterusten

Donderdag eftelingdag

Donderdagavond en we zijn terug van de Efteling. Gisterenavond heeft iedereen zijn of haar schoen gezet, heel haard Sinterklaasliedjes gezongen en vanochtend had iedereen een chocoladeletter en een verrassingsei. Echt top dat de Sint de moeite had genomen even richting Loon op Zand te komen. Hij wilde trouwens zelf ook wel komen maar dat hebben we maar even afgehouden om onze kinderen niet helemaal in verwarring te krijgen. Verder hadden alle kinderen behalve Jordy 1 schoen gezet. Levert Jordy dan wel twee chocoladeletters op dus een volgend keer zal iedereen dat wel doen.

De Eftelingdag zelf was ook goed. Heel de dag zon en minder druk dan waar we bang voor waren. Verder was er een andere groep waarvan de leiding in oversized hardblauwe polo’s liep waarop stond dat ze van een kamp waren. Ik weet zeker dat Jordy blij is dat hij met ons mee is en niet met hen.

We waren er met de meeste kids al voordat de Efteling opende en de laatsten kwamen iets na openingstijd binnen. We gingen pas na half negen naar buiten terwijl de Efteling om 8 uur dicht gaat, dus we hebben de hele dag benut en we denken dat alle kinderen alles hebben gedaan en gezien wat ze wilden zien.

Dan de kinderen. Fenny is niet in de Fata Morgana geweest, dat is gelukt. Melissa is ’s-ochtends chagrijnig. Niet alleen is ze door haar wekker heengeslapen zodat ze Dafne Schippers niet heeft zien rennen, ook heeft Dafne niet gewonnen. Betekent dat ze echt een slechte dag heeft. Dat haar speciale vriend Churandi de finale heeft gehaald kan dat niet veranderen.

Ashley heeft de lachers flink op haar hand. Bij Moby Dick vraagt ze of ze wel in het voorste karretje mag. De Moby Dick is een attractie van een lange slang van aan elkaar vastzittende karretjes die in een cirkel rondrijden. Elk karretje is dus het voorste, maar ook het laatste en ook het middelste. Ik weet niet in welk karretje ze nu is ingestapt.

Indyra heeft een ander probleem. Ze moet en zal een tasje vissen bij een van de gokkramen. Wij als leiding zeggen 15 keer “doe nou niet, je kunt je geld maar een keer uitgeven”, maar dat maakt geen verschil. Het tasje waar een knuffel inzit wordt gekocht. Een half uurtje later kijkt ze nog eens in haar portemonnee en bedenkt zich dat ze nu toch wel weinig geld overheeft. Ze gaat dus terug om haar tasje terug te verkopen, maar die vlieger gaat helaas voor haar niet op.

Samuel, Tristan, Lennart en Remco gaan in de piranha. Net als alle eerdere jaren is alleen Samuel nat maar dit keer hebben de anderen hem niet onder een waterval geduwd maar ging dat vanzelf.

Mick vertelt een Eftelingmedewerkster dat de paarden in de draaimolen gevaarlijk zijn. Is niet omdat ze bijten, maar omdat hij er van af is gevallen.

Esmeray vond de Droomvlucht zo mooi dat ze met volle overtuiging zei “ik hou van mijn leven”. Als leiding hopen wij met z’n allen dat dat nog heel lang gaat duren.

De eerste die zoek is voor de groep waar hij mee op stap is, is Basje. Nu is dat op zich niet zo’n probleem, maar toch is de hele groep van de leg. Basje heeft namelijk de bonnen voor patat, snack en een flesje limonade van de hele groep bij zich. Gelukkig voor hen heeft een andere groep Basje opgevist zodat hij toch weer bij zijn eigen groepje aan kan sluiten (en ze vonden hem voordat hij de kans had om 14 patat met en 14 frikadellen op te eten want daar draait hij zijn hand niet voor om). Voor de mensen die zich zorgen maken dat wij niet goed op Basje letten: Basje gaat al jaren mee en is vandaag geschoren door Elke omdat hij een baard begint te krijgen.

Van Merel horen wij dat Frits (die mateloos populair is bij de meiden) een eigen projectje heeft. Meer zeggen we niet, spannend!!!! In de Efteling roept iemand belachelijk hard “Patrick, Patrick” waarop iemand van ons zegt “die hebben wij ook” maar een van de kids zegt “nee hoor, die is niet mee” terwijl Patrick echt vanaf afgelopen zaterdag met ons mee is. Daar heeft degene die dat zei dus niets van heeft gemerkt. Is gelet op de spreekster best gunstig voor hem.

Nadat onze kinderen nog een filmpje hebben gekeken gaan we nu naar bed. Weltrusten allemaal.

Woensdag dierendag

Dinsdagavond begint dierendag met het dierengeluidenspel. Nu zou je kunnen zeggen dat elke dag op kamp dierendag is, maar dat is niet helemaal waar. Op de eerste zaterdag valt dat namelijk best mee….

Het dierengeluidenspel is dit jaar raar: we hebben twee vrouwelijke jagers. Omdat de selectiespelers een oefenwedstrijd hebben zitten we een beetje krap in leiding. Om dan toch genoeg dieren en begeleiding bij de kleineren te hebben moeten Caroline en Melissa als jager het bos in. En die hebben nu geen vrienden meer want ze zijn echt goed als jager. Hoewel ze vaak grinnikend langs groepjes met wegduikende kinderen lopen, onthouden alle kinderen alleen de keren dat de jagers ze wel te grazen nemen en er een beest dat ze net na veel zoeken hadden gevonden van het lijstje wordt geschrapt. Dat sommige groepjes toch een heel rondje langs alle dieren halen, vinden ze zelf dus een wereldprestatie.

Samuel snapt er niets van dat iedereen hem Samuel noemt terwijl het echt Sam heet. Dat hij 6 jaar geleden toen hij voor het eerst meeging aan iedereen had verteld dat zijn moeder had gezegd dat hij Sam heet maar dat dat niet klopt omdat het Sa-mu-el is, is hij vergeten. Verder vallen de schoenen van Sylvana op. Bij dierengeluidenspel moet je zo stilletjes en onopvallend mogelijk door een bos zodat de jager je niet ziet. Schoenen met fel lichtgevende lampjes zijn dan misschien niet zo handig (vindt ook de rest van haar groepje …..)

Op woensdag stijgt de gemiddelde leeftijd op dit kamp fors. Er zijn er drie jarig hoera, hoera, namelijk Lucas, Jelle en Sipke. Dat Marisca afgelopen nacht Lennart wakker wilde maken om hem om twaalf uur te feliciteren snapt dan ook niemand. De korfballers kwamen trouwens vrolijk terug omdat ze hadden gewonnen. Dat ze ook de barbeques mee moesten nemen voor woensdagavond waren ze alleen even vergeten. Gelukkig wil Willem die nog brengen want anders hadden we vanavond rauw vlees moeten eten.

Na het ontbijt doen Imre, Lara en Kim de afwas. En waar afgelopen nacht olympisch gezien een ramp was (geen hockeymannengoud, geen beachvolleybalgoud, geen Ligtlee op de sprint goud, geen Sifan Hassan-goud) vestigen deze dames wel een nieuw record: alles is afgewassen voordat de anderen klaar zijn met het zingen na het ontbijt. We gaan dus lekker vroeg het bos in om het oasespel met de normale dieren te spelen.

Dat oasespel blijft een raar fenomeen. Bijna al onze kids komen vragen of we dat alsjeblieft doen en wanneer we 5 minuten bezig zijn beginnen ze al dat er vals wordt gespeeld door de tegenpartij. Toch een beetje Hans Palte tijdens het kamp dus. Dan gaan ze 5 minuten met z’n allen staan balen en dan gaan ze ineens los. En zie je waanzinnige sprints door het bos. Zo rent Marvin hard weg voor Benthe. Dat zien Koen en Lara die ook achter Marvin aangaan. Ze krijgen hem niet te pakken maar hij moet echt hard rennen. Xenia doet daarna ook mee aan de jacht op Marvin, maar die krijgen ze toch echt pas te pakken nadat ook Nikki achter hem aangaat. Wie het oasespel wint maakt trouwens weinig uit want de verliezers vinden achteraf toch dat de andere partij vals speelde en dus voelen zij zich de echte winnaars. Opvallend: Elke die tegen Bas zegt “zeg Bas, je moet me af en toe ook wat ruimte geven”. Lijkt wel een getrouwd stel.

Tijdens de lunch raakt Dilayda langzaam in shock. Ineens heeft ze door dat Friits die vegetariër is (en ook wel heel leuk) gisteren een hamburger en dus vlees heeft gegeten. De uitleg dat het een groenteburger is overtuigt haar in eerste instantie niet, want ze weet zeker dat er vlees om de groenten zat. Nadat haar is uitgelegd dat het geen vlees maar een vleesvervanger is, is ze nog meer in paniek want dan heeft ze gisteren helemaal geen vlees gegeten en dat zal toch echt niet waar zijn!!!

’s-Middags gaan we Loon op Zand weer in. Niet om de gemiste patat van maandag goed te maken maar om een vossenjacht te spelen. Onder een strakblauwe lucht gaan 7 groepen (zat je in een rare groep dan ligt dat aan Caitlin want die heeft meegedacht wie in welk groepje moet) een rustige woonwijk in om er dierenspellen te spelen. Idee was een vleermuizenwedstrijdje waarbij je geblinddoekt stampend naar een muur rent om aan de hand van het veranderende geluid zo dicht mogelijk bij die muur te stoppen. Dat werkt toch niet helemaal, dus het wordt iets aangepast, maar dan heeft u toch een beetje een idee. Groep 7 loopt als laatste terug richting kamphuis en besluit de overwinning gelijk maar even te vieren met een ijsje bij de snackbar. Blijkt daar net de shoot-out bij de halve finale hockey van de dames te beginnen. En dus zitten Elke, Eefje, Lennart, Jacco, Lara, Lotte, Iris, Xenia, Fenny en Tess met een lekker ijsje tot groot plezier van de andere snackbarbezoekers de dames keihard aan te moedigen. Wanneer Ellen Hoog de laatste maakt hoort heel Loon op Zand ze juichen. Lotte had tijdens de vossenjacht trouwens een rare uitspraak. Ze had gezien dat bij een opdracht een paar jongens rondhingen. Bij de opdracht zat een pokestop, dus dat was niet zo raar. Zegt ze terwijl haar groep naar die opdracht loopt “ik hoop niet dat er jongens zijn”. Ja echt waar, Lotte Druckler die zegt “ik hoop niet dat er jongens zijn”, het moet niet gekker worden. Ook grappig is dat Eefje hand in hand loopt met Tess. Ze heeft dus een nieuwe bff (Elke boos), maar het is toch wel een leuk gezicht omdat Eefje nog niet zo lang geleden zelf als “kleintje” hand in hand liep met een grotere. Maakt wel dat we (ik) merken dat we ouder worden.

Inmiddels is het woensdagavond en het is nog steeds dierendag dus gaan we barbequen. Dat is logisch want dan heb je veel vlees. Als leiding die niets doet zien we nu een lange rij met kids die staan te wachten op een sateetje, een hamburger (met echt vlees), een wort of een kipballetjesspies. Blijft leuk hoe iedereen elkaar helpt met borden en limonade dragen, het is best een sociaal zootje ongeregeld.

Verder was de dag wat Fons betreft wat saai, we hebben niets te melden. Maar dat is deze week op zich al het melden waard. Morgen Eftelingdag, of er dan een verslag komt weten we niet. Ligt er aan hoe laat het wordt en hoe misselijk we zijn van het over de kop gaan in combinatie met patat, ijs en cola. Maar er komt zeker een vervolg. Geniet vannacht van Dafne, geen idee of wij dat mee gaan maken.

Dinsdag Koningsdag.

Als eerste de voorspelling van de terugkeertijd van de dropping. Die was niet helemaal goed, want de laatste groep kwam al om kwart voor vier weer de poort doorgewandeld. Betekende ook dat wij als leiding allemaal riant op tijd op bed lagen en dat opgeteld bij het uitslapen maakt dat iedereen op dinsdag weer wedstrijdfit is. (Moet ik tikken van de spelers van de selectie want die hebben vanavond een oefenwedstrijd). Verder de dropping zelf. Hadden we weer een Fons-moment. Hij liep in het donker over een breed asfaltpad, ging ineens over de kop en landde in een greppel. Grote schrik bij alle anderen uit zijn groep, zegt hij heel koeltjes “o, dat gebeurt wel vaker”. Hij is elke dag leuker. Ook hadden we een Jelle-moment. De laatste groep ging via een shoarmazaak (waarom is zo’n zaak in Kaatsheuvel op maandagnacht om 1 uur nog open????) op pad en mocht ter compensatie van de ’s-Middags gemiste patatzaak wat bestellen. Zat Jelle daar toch het eten van de enige anderen die in die zaak zaten te eten. Vonden ze gelukkig niet erg (maar dat kan ook komen doordat wij Jerry bij ons hadden). Mocht uw dochter Richenna of Indyra heten: ze waren echt niet bang in een donker bos…

De dinsdag begint dus met uitslapen. Daarna ontbijt en toen met heerlijke taart (die ook dit jaar weer werd geschonken door de ouders van Lennart, hartstikke bedankt namens ons allemaal, wanneer de auto met zo’n grote foto van gebak voorrijdt wordt iedereen nog vrolijker) wachten tot Wim-Lex en Maxima terug waren uit Rio. Gisteren stonden ze te juichen bij Sanne Wevers maar daarna zijn ze als een speer op het vliegtuig gestapt om naar Loon op Zand te komen. Je kon ook zien dat ze een zware reis achter de rug hadden, want bij allebei was het scheren er wel een beetje bij ingeschoten. Jammer ook dat Hubert en Jordy dit precies misten. Nou ja, maar hopen dat ze een van de volgende keren weer langskomen.

Na dat feest mocht iedereen de hupsakee dansen (probeer het gerust zelf een keer, staat op youtube, wat een moordend tempo) en gingen we de hele dag aan de slag met de koningsspelen. Sponsrennen, flessenvoetbal, rond de tafel, Maxima jeu des boules en nog veel meer. Tussendoor pannenkoeken eten en zo is het nu tijd om Marit Bouwmeester te kijken. Zelfs zeilen is bloedstollend spannend, sorry voor de tikfouten in het stukje hierna.

Tijdens de Koningsspelen vielen ook wel weer wat zaken op. Julie springt geweldig touwtje. Tobias kan Zaza penalty’s nemen. Christiano krult bal na bal in de kruising, Job is een topper in flessen omschieten en Quirijn heeft na zijn vorig jaar met verve verdiende prijs van “loser van het kamp” een jaar lang getraind en dat is te zien. Vooral Sylvana, Bente en Berend zijn geweldig geschminkt, maar bijna iedereen heeft wel iets op het gezicht getekend. Geeft tijdens de lunch wat gedoe bij Koen, want zijn gezicht is een rood-wit-blauwe vlag en hij ziet tot zijn schrik dat zijn lippen blauw afgeven op zijn beker wanneer hij drinkt. Mika schiet een bal die in een hoepel ligt weg en weet met die hoepel zijn teen open te snijden. Geen grote blessure maar hoe krijg je het voor elkaar. Jacco is de favoriet van Caroline, leuk setje. Na Ferry Weertman en de handbalsters (stonden niet in onze voorspelling) en de volleybalsters en Elis Ligtlee in de halve finale en Jeroen Dubbeldam met een foutloze rit haalt Bouwmeester net goud. We liggen op schema voor die gouden medailles. De bloemkool was op. Ik herhaal: de bloemkool was op. Echt nog nooit gebeurd in alle jaren dat Dennis mee is geweest. Caroline krijgt met een brul de hele eetzaal stil, Rotterdam-Zuid he. Fons (daar is hij weer), Julie, Tijs, Eelco en Eline U hebben de Koningsspelen gewonnen. Leuk, ook omdat Eline de enige was die bij het onderdeel korfschieten niet een keer raak heeft geschoten. Levert hun vijven mooi een ijstaart op. Hans zegt tegen een van de kinderen “ja, wanneer je iemand leuk vind moet je daar vol voor gaan” en Fenny schrikt zich een hoedje. Dacht dat dat voor haar was bedoeld. We laten Milco de portemonnee’s ophalen van de kinderen die gisteren zijn vergeten hem weer in te leveren. Aan vooroordelen doen we dus echt niet. We ontdekken ook een ander probleem. Wanneer Lara niet meer meegaat op kamp moet er een nieuw “leukste meisje van het kamp” komen en Ingmar stelt zich spontaan kandidaat. Hij gaat ook gelijk goed zijn best doen en ’s-avonds na het eten net als Lara afruimen waarbij ongeveer 15 messen en vorken met een groot gerinkel op de grond terecht komen. Zijn eerste stappen op dit carrierepad gaan dus niet over rozen. En als laatste voor zijn moeder: Marvin heeft net gecorveed.

Hier laten we het even bij. Epke gaat turnen, maakt het voor Merel zo spannend dat ze achter elkaar een zak chips leeg eet. Maar dat moet ook wel want wanneer ze die vergeet op te eten en mee neemt naar huis eten haar ouders die leeg. Verder gaan we straks het bos in voor het dierengeluidenspel en ik moet echt koffie….

Maandagmiddag

Tweede deel van het maandagverslag. Slecht nieuws, het kamp is klaar. Mooier kan ik het niet maken. Maandagmiddag. Is al sinds mensenheugenis (en we hebben er een paar bij ons die echt al heel, heel, heel lang meegaan) winkeltijd. En dat is sinds het postkantoor annex snoep- en speelgoedwinkel dicht is snoep scheppen bij het Kruidvat, bordjes verhangen bij de Emté en patat eten (voor de niet-Rotterdammers: friet eten). Zijn dit jaar voor het eerst in al die jaren alle drie de snackbars van Loon op Zand dicht!!! En dan is het klaar hè. Tijdens de lunch houdt iedereen er rekening mee en eet bijna niet en je bent blij dat er op maandagavond bloemkool is want dan hoef je dat niet te eten want je zit nog vol van de patat (en de chef special en de satéschotel en de frikandel en de kaassoufle en het enorme softijsje). Huilen, huilen en nog eens huilen. En dan boos, woedend, woest en dan maar een maaltijdsalade bij de Emté halen want je moet toch iets eten….. Hebben we bij Melissa en Caroline (die samen met Ishara het Zweeds Renspel heeft gewonnen en sindsdien toch als behoorlijk slim door het leven gaat) echt zien gebeuren maar betekent wel dat het kamp klaar is. Want dit is een slag waar niemand overheen zal kunnen komen. Tekort aan frituurvet in je bloed en geld over in je portemonnee, daar word je echt chagerijnig van. En om het nog gekker te maken, blijkt er helemaal geen bloemkool te zijn maar rijst met chicken tonight of pasta met bolognesesaus, had je die maaltijdsalade helemaal niet hoeven eten want dat is juist wel weer lekker….

Omdat het niet allemaal kommer en kwel is toch nog wat zaken die wellicht een glimlach op uw en ons gezicht kunnen toveren:

- Marisca wilde dat een groep stopte met oversteken en Job hielp haar telepatisch. Of zoals hij het zelf zei: “in mijn fantasie liet ik iedereen gelijk stoppen, alleen is mijn fantasie dan wel erg vol”.

- Wel eens een groep zwervers heel hard zien juichen op een pleintje in een dorp? Ja? Dan heeft Sharon van Rouwendaal net goud gewonnen.

- Kim komt de Kruidvat uit en zegt tegen Jelle met een potje bodycreme in haar handen “dit ruikt lekker he”. In plaats van dat hij aanbiedt haar daar dan mee in te smeren zegt hij “rare yoghurt”. Over gemiste kansen gesproken.

- Marvin heeft iedereen een toetje gegeven. Hij doet echt wel wat wanneer hij hier is. Of we dat even wilden melden zodat zijn moeder dat weet. Maar heel eerlijk: hij dacht ja te zeggen op ‘wil je een toetje’ terwijl de vraag was “wil je toetjes uitdelen”, maar daarna heeft hij zonder problemen toetjes uitgedeeld.

- Marvin laat ons ’s-avonds nog een keer lachen. Wanneer Sanne Wevers haar gouden medaille krijgt zegt hij “man man wat een gedoe. Ik heb ook wel eens een medaille gewonnen en toen kwam er helemaal geen volkslied en zo”. Vraagt een van de anderen “was dat dan ook op de olympische spelen?” zegt Marvin “nee, van Voorne-Putten”. En alle kinderen die dat horen liggen helemaal dubbel.

- Fons verdient vandaag een quote: op een kaart die hij al af heeft, heeft hij geschreven “met de fonzige groet van Fons”. Hilarisch in de goede zin van het woord.

- Corne komt vragen of hij met Frits in een groep zit bij de dropping waarop het antwoord komt “nee, je zit samen met 20 meiden”. Zelden iemand zo hard zien schrikken. Zal over een paar jaar wel anders zijn….

- Dilayda heeft een nieuw spel uitgevonden: plastick bekers stapelen. Overal verschijnen torens die een stuk hoger zijn dan zijzelf.

- Sven wil niet mee met de dropping. Hij heeft gehoord dat hij in de buggy moet en is daar boos over. Hij wil lopen!!!

- Let op: we gaan nog 10 keer goud halen: beachvolleybal mannen, Ligtlee op de sprint, Bouwmeester in een zeilboot, BMX bij de dames en de heren, met een paard over balken springen, Daphne Schippers, hockey dames en hockey heren en Sifan Hassan en dan hebben we er nog een paar in reserve. De twee van vandaag hadden we ook goed voorspeld, ga gerust geld inzetten.

- Om te testen hoe goed onze voorspellingen zijn: we gaan met vier groepen op dropping en de laatste groep vestigt een record en komt morgen na een hele nacht lopen pas om kwart voor zeven terug bij het kamphuis.

Maandagochtend

Ik ga eens proberen om de hele dag door steeds een stukje van het verslag te schrijven want de scherpte is er nu al vanaf en anders heb ik vannacht geen idee meer wat er vandaag is gebeurd. Bij het ontbijt is het lekker rustig, je merkt dat we er al twee nachten op hebben zitten. Kan natuurlijk ook komen doordat Joshua gisterenavond naar huis is gegaan omdat hij zich vandaag bij een introductiedag van zijn nieuwe opleiding moet melden. Renate en Carla klagen. Eefje blijkt om een of andere reden haar wekker op 6 uur gezet te hebben waar beide dames van wakker werden, Eefje had dat ook om half zeven gedaan, zelfde verhaal, en om half acht ging de muziek in he kamphuis naast ons aan en werden beide dames weer wakker. Zal dus wel een fijne dag worden voor Jerry en Hans. Julius is weer schoon nadat Julie heel liefdevol camouflagestrepen van zijn gezicht heeft zitten poetsen, de andere mannen die dodende straal hebben gespeeld hebben dat zelf gedaan en daarmee zijn we allemaal weer klaar voor een dag kamp. Oh ja, wat ik gisteren vergat: Julius deed dus de balletjes bij de bingo. En dat ging van “het eerste nummer is 18”, “het tweede nummer is 63”, “het derde nummer is 4”, “het vierde nummer is 51”, “het zesde eh vijfde eh zesde eh volgende nummer is 71”. Prima en zeer relaxed opgelost, vinden wij als leiding leuk. Verder hebben we bij Sperwers El al om de nummers om te roepen en die is onvervangbaar, maar wanneer ze een keer met vakantie is gaan we Julius zeker bellen.

Dat ontbijt is een paasontbijt, dus met eitjes en matzes. En de eieren zijn me toch populair. Maandag is boodschappendag en waarschijnlijk is dat hard nodig omdat het van huis meegenomen snoep op begint te raken want onze kids hebben me toch honger. Ashley en Jessie willen allebei graag het eitje van Sylvana hebben. Die eet liever matzes. Dat is goed maar dan moeten ze eerlijk delen waarop Ashley aan de slag gaat om een ongeschild ei door te snijden. Best lastig.

Na het ontbijt wordt een begin gemaakt met kaarten schrijven en het betere kapperswerk bij Tobias en Mika. Eline (die ook wel de evolutie van Xenia wordt genoemd) poogt hen een nieuw stekelvarkenmodel te geven, maar welke soort gel ze ook probeert, het haar van beide mannen wil niet blijven staan. Verder heb ik een goed gesprek met Quirijn. Die is ook alweer 15, echt niet te geloven, blijft toch altijd een van die twee mannetjes in een FC Twente pyama. Hij vindt trouwens dat we hier iets hebben dat lekkerder is dan wat hij op school heeft, zal wel over de broodjes gaan……. Wat de kaarten betreft geldt wanhoop niet, ze komen er aan, maar het kost wat moeite om pakkende teksten te vinden want wat wil je nu wel en niet tegen je ouders vertellen? Dat je nog geen teken hebt, dat je lekker slaapt, dat je kampverkering hebt, dat je rijst hebt gegeten, dat ze een klein hertje hebben dat melk krijgt uit een babyfles??? Daar wordt dus nog flink over nagedacht maar het verzenden gaat nog wel even duren.

Daarna op pad naar het bos om eieren te zoeken die net als de wc’s verstopt waren. Het is per slot van rekening Pasen. Na een eerder paniekmoment voor de leiding (de lintjes en kaartjes van het oasespel zijn zoek, het zal toch niet dat iemand die zo goed heeft opgeruimd dat we ze niet meer kunnen vinden) ontstaat bij een deel van de leiding een tweede paniekmoment. Dat zijn de dames die met Pasen niet meegaan als leiding. Die hebben een heel idyllisch beeld over een paashaas die hand in hand met kinderen huppelend door het bos gaat, maar zien tot hun verbijstering dat de paashaas door een stel bloeddorstige kinderen achterna wordt gezeten en nadat die bende hem te pakken krijgt volledig wordt gelyncht. Voor degenen die met Paaskamp meegaan is dat heel normaal, maar voor de anderen is dit toch een nogal schokkend leermoment. Voor alle ouders van onze kids en voor Diana: uw kind zat niet in het pak, dus al uw kinderen zijn nog heel (en voor Diana: of niet verder beschadigd dan ze toch al waren). Voor Nancy: bij Anthony zit alleen zijn kraag scheef, hij heeft wat schrammen en omdat hij een stuk langer is dan het paashaaspak wat last van zijn eigen eitjes, maar verder is hij nog heel. Nu lunchen en daarna shoppen. Ik verheug me nu al op het winkelcentrum!!!!