Ik ga eens proberen om de hele dag door steeds een stukje van het verslag te schrijven want de scherpte is er nu al vanaf en anders heb ik vannacht geen idee meer wat er vandaag is gebeurd. Bij het ontbijt is het lekker rustig, je merkt dat we er al twee nachten op hebben zitten. Kan natuurlijk ook komen doordat Joshua gisterenavond naar huis is gegaan omdat hij zich vandaag bij een introductiedag van zijn nieuwe opleiding moet melden. Renate en Carla klagen. Eefje blijkt om een of andere reden haar wekker op 6 uur gezet te hebben waar beide dames van wakker werden, Eefje had dat ook om half zeven gedaan, zelfde verhaal, en om half acht ging de muziek in he kamphuis naast ons aan en werden beide dames weer wakker. Zal dus wel een fijne dag worden voor Jerry en Hans. Julius is weer schoon nadat Julie heel liefdevol camouflagestrepen van zijn gezicht heeft zitten poetsen, de andere mannen die dodende straal hebben gespeeld hebben dat zelf gedaan en daarmee zijn we allemaal weer klaar voor een dag kamp. Oh ja, wat ik gisteren vergat: Julius deed dus de balletjes bij de bingo. En dat ging van “het eerste nummer is 18”, “het tweede nummer is 63”, “het derde nummer is 4”, “het vierde nummer is 51”, “het zesde eh vijfde eh zesde eh volgende nummer is 71”. Prima en zeer relaxed opgelost, vinden wij als leiding leuk. Verder hebben we bij Sperwers El al om de nummers om te roepen en die is onvervangbaar, maar wanneer ze een keer met vakantie is gaan we Julius zeker bellen.

Dat ontbijt is een paasontbijt, dus met eitjes en matzes. En de eieren zijn me toch populair. Maandag is boodschappendag en waarschijnlijk is dat hard nodig omdat het van huis meegenomen snoep op begint te raken want onze kids hebben me toch honger. Ashley en Jessie willen allebei graag het eitje van Sylvana hebben. Die eet liever matzes. Dat is goed maar dan moeten ze eerlijk delen waarop Ashley aan de slag gaat om een ongeschild ei door te snijden. Best lastig.

Na het ontbijt wordt een begin gemaakt met kaarten schrijven en het betere kapperswerk bij Tobias en Mika. Eline (die ook wel de evolutie van Xenia wordt genoemd) poogt hen een nieuw stekelvarkenmodel te geven, maar welke soort gel ze ook probeert, het haar van beide mannen wil niet blijven staan. Verder heb ik een goed gesprek met Quirijn. Die is ook alweer 15, echt niet te geloven, blijft toch altijd een van die twee mannetjes in een FC Twente pyama. Hij vindt trouwens dat we hier iets hebben dat lekkerder is dan wat hij op school heeft, zal wel over de broodjes gaan……. Wat de kaarten betreft geldt wanhoop niet, ze komen er aan, maar het kost wat moeite om pakkende teksten te vinden want wat wil je nu wel en niet tegen je ouders vertellen? Dat je nog geen teken hebt, dat je lekker slaapt, dat je kampverkering hebt, dat je rijst hebt gegeten, dat ze een klein hertje hebben dat melk krijgt uit een babyfles??? Daar wordt dus nog flink over nagedacht maar het verzenden gaat nog wel even duren.

Daarna op pad naar het bos om eieren te zoeken die net als de wc’s verstopt waren. Het is per slot van rekening Pasen. Na een eerder paniekmoment voor de leiding (de lintjes en kaartjes van het oasespel zijn zoek, het zal toch niet dat iemand die zo goed heeft opgeruimd dat we ze niet meer kunnen vinden) ontstaat bij een deel van de leiding een tweede paniekmoment. Dat zijn de dames die met Pasen niet meegaan als leiding. Die hebben een heel idyllisch beeld over een paashaas die hand in hand met kinderen huppelend door het bos gaat, maar zien tot hun verbijstering dat de paashaas door een stel bloeddorstige kinderen achterna wordt gezeten en nadat die bende hem te pakken krijgt volledig wordt gelyncht. Voor degenen die met Paaskamp meegaan is dat heel normaal, maar voor de anderen is dit toch een nogal schokkend leermoment. Voor alle ouders van onze kids en voor Diana: uw kind zat niet in het pak, dus al uw kinderen zijn nog heel (en voor Diana: of niet verder beschadigd dan ze toch al waren). Voor Nancy: bij Anthony zit alleen zijn kraag scheef, hij heeft wat schrammen en omdat hij een stuk langer is dan het paashaaspak wat last van zijn eigen eitjes, maar verder is hij nog heel. Nu lunchen en daarna shoppen. Ik verheug me nu al op het winkelcentrum!!!!