Dinsdagavond begint dierendag met het dierengeluidenspel. Nu zou je kunnen zeggen dat elke dag op kamp dierendag is, maar dat is niet helemaal waar. Op de eerste zaterdag valt dat namelijk best mee….

Het dierengeluidenspel is dit jaar raar: we hebben twee vrouwelijke jagers. Omdat de selectiespelers een oefenwedstrijd hebben zitten we een beetje krap in leiding. Om dan toch genoeg dieren en begeleiding bij de kleineren te hebben moeten Caroline en Melissa als jager het bos in. En die hebben nu geen vrienden meer want ze zijn echt goed als jager. Hoewel ze vaak grinnikend langs groepjes met wegduikende kinderen lopen, onthouden alle kinderen alleen de keren dat de jagers ze wel te grazen nemen en er een beest dat ze net na veel zoeken hadden gevonden van het lijstje wordt geschrapt. Dat sommige groepjes toch een heel rondje langs alle dieren halen, vinden ze zelf dus een wereldprestatie.

Samuel snapt er niets van dat iedereen hem Samuel noemt terwijl het echt Sam heet. Dat hij 6 jaar geleden toen hij voor het eerst meeging aan iedereen had verteld dat zijn moeder had gezegd dat hij Sam heet maar dat dat niet klopt omdat het Sa-mu-el is, is hij vergeten. Verder vallen de schoenen van Sylvana op. Bij dierengeluidenspel moet je zo stilletjes en onopvallend mogelijk door een bos zodat de jager je niet ziet. Schoenen met fel lichtgevende lampjes zijn dan misschien niet zo handig (vindt ook de rest van haar groepje …..)

Op woensdag stijgt de gemiddelde leeftijd op dit kamp fors. Er zijn er drie jarig hoera, hoera, namelijk Lucas, Jelle en Sipke. Dat Marisca afgelopen nacht Lennart wakker wilde maken om hem om twaalf uur te feliciteren snapt dan ook niemand. De korfballers kwamen trouwens vrolijk terug omdat ze hadden gewonnen. Dat ze ook de barbeques mee moesten nemen voor woensdagavond waren ze alleen even vergeten. Gelukkig wil Willem die nog brengen want anders hadden we vanavond rauw vlees moeten eten.

Na het ontbijt doen Imre, Lara en Kim de afwas. En waar afgelopen nacht olympisch gezien een ramp was (geen hockeymannengoud, geen beachvolleybalgoud, geen Ligtlee op de sprint goud, geen Sifan Hassan-goud) vestigen deze dames wel een nieuw record: alles is afgewassen voordat de anderen klaar zijn met het zingen na het ontbijt. We gaan dus lekker vroeg het bos in om het oasespel met de normale dieren te spelen.

Dat oasespel blijft een raar fenomeen. Bijna al onze kids komen vragen of we dat alsjeblieft doen en wanneer we 5 minuten bezig zijn beginnen ze al dat er vals wordt gespeeld door de tegenpartij. Toch een beetje Hans Palte tijdens het kamp dus. Dan gaan ze 5 minuten met z’n allen staan balen en dan gaan ze ineens los. En zie je waanzinnige sprints door het bos. Zo rent Marvin hard weg voor Benthe. Dat zien Koen en Lara die ook achter Marvin aangaan. Ze krijgen hem niet te pakken maar hij moet echt hard rennen. Xenia doet daarna ook mee aan de jacht op Marvin, maar die krijgen ze toch echt pas te pakken nadat ook Nikki achter hem aangaat. Wie het oasespel wint maakt trouwens weinig uit want de verliezers vinden achteraf toch dat de andere partij vals speelde en dus voelen zij zich de echte winnaars. Opvallend: Elke die tegen Bas zegt “zeg Bas, je moet me af en toe ook wat ruimte geven”. Lijkt wel een getrouwd stel.

Tijdens de lunch raakt Dilayda langzaam in shock. Ineens heeft ze door dat Friits die vegetariër is (en ook wel heel leuk) gisteren een hamburger en dus vlees heeft gegeten. De uitleg dat het een groenteburger is overtuigt haar in eerste instantie niet, want ze weet zeker dat er vlees om de groenten zat. Nadat haar is uitgelegd dat het geen vlees maar een vleesvervanger is, is ze nog meer in paniek want dan heeft ze gisteren helemaal geen vlees gegeten en dat zal toch echt niet waar zijn!!!

’s-Middags gaan we Loon op Zand weer in. Niet om de gemiste patat van maandag goed te maken maar om een vossenjacht te spelen. Onder een strakblauwe lucht gaan 7 groepen (zat je in een rare groep dan ligt dat aan Caitlin want die heeft meegedacht wie in welk groepje moet) een rustige woonwijk in om er dierenspellen te spelen. Idee was een vleermuizenwedstrijdje waarbij je geblinddoekt stampend naar een muur rent om aan de hand van het veranderende geluid zo dicht mogelijk bij die muur te stoppen. Dat werkt toch niet helemaal, dus het wordt iets aangepast, maar dan heeft u toch een beetje een idee. Groep 7 loopt als laatste terug richting kamphuis en besluit de overwinning gelijk maar even te vieren met een ijsje bij de snackbar. Blijkt daar net de shoot-out bij de halve finale hockey van de dames te beginnen. En dus zitten Elke, Eefje, Lennart, Jacco, Lara, Lotte, Iris, Xenia, Fenny en Tess met een lekker ijsje tot groot plezier van de andere snackbarbezoekers de dames keihard aan te moedigen. Wanneer Ellen Hoog de laatste maakt hoort heel Loon op Zand ze juichen. Lotte had tijdens de vossenjacht trouwens een rare uitspraak. Ze had gezien dat bij een opdracht een paar jongens rondhingen. Bij de opdracht zat een pokestop, dus dat was niet zo raar. Zegt ze terwijl haar groep naar die opdracht loopt “ik hoop niet dat er jongens zijn”. Ja echt waar, Lotte Druckler die zegt “ik hoop niet dat er jongens zijn”, het moet niet gekker worden. Ook grappig is dat Eefje hand in hand loopt met Tess. Ze heeft dus een nieuwe bff (Elke boos), maar het is toch wel een leuk gezicht omdat Eefje nog niet zo lang geleden zelf als “kleintje” hand in hand liep met een grotere. Maakt wel dat we (ik) merken dat we ouder worden.

Inmiddels is het woensdagavond en het is nog steeds dierendag dus gaan we barbequen. Dat is logisch want dan heb je veel vlees. Als leiding die niets doet zien we nu een lange rij met kids die staan te wachten op een sateetje, een hamburger (met echt vlees), een wort of een kipballetjesspies. Blijft leuk hoe iedereen elkaar helpt met borden en limonade dragen, het is best een sociaal zootje ongeregeld.

Verder was de dag wat Fons betreft wat saai, we hebben niets te melden. Maar dat is deze week op zich al het melden waard. Morgen Eftelingdag, of er dan een verslag komt weten we niet. Ligt er aan hoe laat het wordt en hoe misselijk we zijn van het over de kop gaan in combinatie met patat, ijs en cola. Maar er komt zeker een vervolg. Geniet vannacht van Dafne, geen idee of wij dat mee gaan maken.