Oud en Nieuw en een vleugje Valentijnsdag, wat een begin van weer een kampweek. We vertrokken bij Sperwers met vuurwerk (dit kort zonder politieaandacht) en oliebollen en hebben inmiddels een heleboel hartjes gezien vanwege Valentijnsdag waar we zijn aangeland. Maar behalve goud voor Elis Liglee en brons voor de roeiers is er toch wel meer gebeurd.

Om te beginnen de reis, bedden kiezen, uitpakken en de lunch wegkauwen. Dat is dit jaar toch anders omdat er dit jaar kinderen bij zijn die een slaapzaal omlaag in plaats van omhoog wilden. Er komt kennelijk nog tijd genoeg om je oud te voelen (en daar hebben deze dames groot gelijk in). Bij het uitpakken kwam een van de Eline’s er achter dat ze een onderbroek van haar vader bij zich had. Vond ze zelf erg grappig. (even tussendoor: Daphne Schippers heeft net de finale 100 meter gehaald, dan weet u hoe laat het nu is en dat verklaart wellicht eventuele tikfouten).

Vanmiddag hebben we uiteraard een nieuwjaarduik gemaakt. De foto’s spreken voor zich dus kijk daar vooral naar. Wat grappig is: ook een deel van de oudste meiden ging zonder probleem helemaal het water in, hadden wij toch niet echt verwacht. De reis heen en weer duurde best lang, dus we zaten heel laat aan tafel. En toch vragen kinderen dan “is dit de lunch”.

Rare dingen waren er ook tijdens de nieuwjaarsduiktocht. Fons weet alles over het tekenen van piemels en Donald Trump. Op het eerste gezicht een rare combinatie, maar wanneer je er even over nadenkt gaat het eigenlijk over hetzelfde. Mike vroeg aan Iris of zij ook wist wie Donald Trump is, waarop Iris zei “ja, maar ik luister nooit naar zijn muziek”. Toen Mike daarop hard in de lach schoot zei ze “oh dat is dus geen artiest”. Waar de eerste opmerking misschien niet heel slim was, maakte ze dat met haar hele snelle tweede reactie dus weer goed. (even tussendoor: Melissa komt stampvoetend aan dat we haar niet hebben geroepen voor de halve finale van Daphne Schippers. Voor alle duidelijkheid: ze volgt de olympische spelen thuis met de tv aan en een ipad met een livestream van een andere sport op haar schoot. Mochten er nu meer tikfouten ontstaan: met een dichtgeslagen oog zie je toch minder….).

Ook was er paniek bij enkele oudere dames (onder de kinderen): ze hoorden dat ze een bikini of badpak aan moesten maar ze hadden hun benen niet geschoren. Tsja, dat kan natuurlijk niet. Verder hadden de jongsten omdat ze een zwembroek of badpak of bikini moesten hebben direct hun hele koffer op zijn kop gezet. Geweldig dat ze kleren per dag in een zakje hebben, want nu hoefden we als leiding alleen maar die zakjes terug te mikken in de koffers en niet op zoek te gaan naar de eigenaar van allerlei kleren die los op een hoop lagen.

Na de nieuwjaarsduik werd het op de terugweg iets frisser. Cyanna en Ishara, haar jongere zus, zaten in dezelfde groep. Cyanna had wel een jack bij zich en Ishara niet, waarop Cyanna haar jack aan haar zus gaf. Vond ze zelf erg logisch want zij was een zomerkind en die hebben het nooit koud, terwijl haar zus een winterkind is en die hebben het altijd koud. Hoe dan ook, echt aardig van haar, leuk dat ze allebei mee zijn.

’s-Avonds eten (natuurlijk erwtensoep) en daarna het Zweeds renspel. Dit keer niet in het bos omdat daar een spooktocht van een andere groep bezig was, maar op het voetbalveld gelijk achter het kamphuis. De oudste (en ongelooflijk maar waar, dat is echt Milco) liep daar samen met de jongste (en dat is Sven) op zoek naar 20 vragen. De een na oudste liep zo met de een na jongste enzovoorts. Was leuk om te zien want die setjes van twee hadden allemaal een zaklamp en liepen zo zoekend over het voetbalveld. Net of je naar Anky van Grunsven zat te kijken, ook met de verschillende looptechnieken van de kinderen.

Als idee van de vragen: bij welke Rotterdamse brug wordt met Oud en Nieuw altijd vuurwerk afgeschoten, wie won olympisch goud bij het wielrennen voor dames, welke groep zong “ben real met je, real met je” en op welke foto staat het model Valentijn. Probeer het zelf maar eens, morgen volgen de antwoorden. (even tussendoor: ik word nu wat afgeleid omdat Joshua, Caroline, Sipke en Melissa om me heen staan te krijsen want Kromo gaat zwemmen en …… ondanks het gekrijs wordt ze maar zesde. Helaas, wordt dus wachten op Daphne voor een medaille en voorlopig niet naar bed, weltrusten voor uw allen, al uw kinderen behalve de paar die ik net noemde liggen lekker te slapen).